Wszystko to, za co kochamy „Groszki”

Zarówno sztuki Szymona Bogacza, jak i Zuzanny Bućko nie kojarzą się z twórczością dla dzieci. Jednak wspólnie napisali tekst, zatytułowany „Jasiek i… wirus”, po który sięgnęła Barbara Wójcik-Wiktorowicz ze swoją grupą teatralną „Groszki”. Młodzi artyści z Mysłowickiego Ośrodka Kultury pojawili się w piątek na naszej scenie. Jak zawsze uwagę przykuwały niezwykle piękne i pomysłowe kostiumy aktorów, wspaniale definiujące postaci (koniecznie trzeba wspomnieć tutaj również o symbolice kolorów). Młodzi aktorzy znakomicie akcentowali zawarty w tekście humor, a głosami operowali tak, że ich kwestie były słyszalne także w ostatnich rzędach. Wprawdzie muzyka grana na żywo to znak firmowy spektakli „Groszków”, ale nigdy wcześniej to instrumentarium nie było aż tak rozbudowane. W piątkowy wieczór otrzymaliśmy wszystko to, za co kochamy „Groszki”: „teatr w teatrze”, różne formy teatru lalkowego, piękne melodie i morał, który z pewnością wzięli sobie do serca zarówno duzi, jak i mali widzowie.
Tomasz Klauza