Śląska Jesień Gitarowa

Orkiestra Archetti w ramach słynnego festiwalu: Śląska Jesień Gitarowa, przygotowała trzy utwory napisane w dwudziestym stuleciu. Koncert rozpocznie Serenada klasyczna Stefana Bolesława Poradowskiego, którego renesans twórczości można zaobserwować w ostatnich latach. Ten zasłużony dla polskiej kultury kompozytor, pedagog i organizator życia muzycznego - głównie w Wielkopolsce - skomponował kilka utworów dla orkiestr smyczkowych, z myślą o prowadzonych przez siebie zespołach. Do tych opusów można zaliczyć między innymi: Tryptyk, Suitę antyczną oraz Serenadę klasyczną. Ta 4-częściowa kompozycja jest pewnego rodzaju stylizacją, odnoszącą się do konkretnych gatunków (Menuet, Rondo), przypominającą utwory W. A. Mozarta, F. Mendelssohna-Bartholdyego czy E. Griega - „patronów" orkiestr kameralnych.

Roland Dyens, zmarły przed sześcioma laty francuski gitarzysta i kompozytor, w swej twórczej działalności skoncentrował się głównie na miniaturach gitarowych, pisanych z myślą o sobie, ale również o poszerzeniu wirtuozowskiego repertuaru dla tego zapomnianego przez lata instrumentu. Obok tej wiodącej linii jego twórczości należy wspomnieć o literaturze koncertowej, wśród której należy wyróżnić Concerto Maggio napisanego dla 2 gitar i orkiestry smyczkowej. Poszczególne części tego utworu są odniesieniami do twórczości: Maurice'a Ravela, Fernando Sora oraz Astora Piazzoli.

Divertimento B. Bartoka, napisane dla Bazylejskiej Orkiestry Kameralnej (pisali dla nich najwięksi, by wymienić również I. Strawińskiego i R. Straussa), to 3-częściowe dzieło będące jednym z najbardziej rozpoznawalnym wśród utworów tego węgierskiego kompozytora. Odnajdziemy w nim echa klasycznych form, które wraz z ludowymi i archaizującymi elementami języka muzycznego Bartoka składają się na ten mistrzowski utwór. 2 część to dalekie echo Zamku Sinobrodego z przejmującą passacaglią. Finał zaś to niemal niezatrzymujący się taneczny wir, w którym Bartok podniósł do rangi sztuki wyższej węgierską muzykę ludową.